Άλλοι λεν πως ξοφλήσαμε και τα ιερά γκρεμίσαμε
κι άλλοι λατρεύουν τον καιρό σαν εραστή και σαν Θεό
Άλλοι πως είμαστε ευτυχείς και ζούμε μεγαλεία
γι άλλους το τέλος ορατό, τέρατα και σημεία
Δεκατρείς χιλιάδες μέρες ίδια κι απαράλλαχτα
Δεκατρείς χιλιάδες νύχτες όνειρα και θαύματα
Να βάλουμε τον κόσμο αυτό σε τούτο το πανέρι
πού 'χει τον πάτο του λειψό, τη λογική καρτέρι
Μοιάζει με ειρωνεία, είναι μια κωμωδία
ψυχή μου διψασμένη, καρδιά παράφορη
O ήλιος σε φωτίζει σε φυσάει ένας αέρας
σα να 'σαι εσύ στη μέση και μόνο για 'σένα
Τι σημασία έχει αν είναι έτσι ή αλλιώς;
Κατά τον ήλιο σε τυφλώνει κι η άλλη μεριά σου
είναι μια φλόγα που ξαναφτιάχνει τον κόσμο
Τι σημασία έχει αν είναι έτσι ή αλλιώς;
Τι σημασία έχει;
Σωκράτης Μάλαμας
Σωκράτης Μάλαμας
11 σχόλια:
Σήμερα στην Πάτρα. Μάλαμας-Ιωαννίδης. Εισητήρια γιοκ! Ίσως μπούμε τζάμπα(δεν το βλέπω). Δεν πειράζει, τους έχω δει και τους δυο. Τον Ιωαννίδη μαζί με την Αρβανιτάκη. Αααααχχχχχχ........
μάλαμας ιωαννίδης:πρώτη εμφάνιση στο λυκαβυτό 24 ιουνίου..ήμουν εκεί
Μετα συγχωρίσεως....ΕΧΥΣΑ!
Μόλις γύρισα. Τελικά τα κατάφερα και μπήκα. Ωραία η συναυλία ρε φίλε αλλά με ξενέρωσε ο χώρος και ο κόσμος. Πολύ high society. Εγώ όταν ακούω Μάλαμα, Θανάση, Νικόλα, σκέφτομαι άλλα πράγματα. Όχι να έχω κολλημένο τον κώλο μου 3 ώρες σε ένα μεσαιωνικό κομμάτι μάρμαρο! Και να απαγορεύεται και το κάπνισμα!
Tόσο κυριλέ ρε γαμώτο?Στήν Αθήνα ήταν μια χαρά.
Τη πρώτη φορά που είδα τον μάλαμα ήταν σε ένα κωλόμπαρο~ρεμπετάδικο.Μαζί με τον byronas ήμασταν 4 ώρες όρθιοι και κοιτάζαμε.Ο Σωκράτης ήταν πίτα...έπεξε ως τις 6 το πρωί
Αυτά είναι... Εγώ είδα φέτος το Θανάση και το Νικόλα(χώρια, αν ήταν μαζί δε θα ζούσα τώρα)σε ένα μπουζουξίδικο εδώ στην Πάτρα. Ξέρεις τραπέζια, η καλή κοινωνία πάλι μπροστά. Αλλά αυτό το μαγαζί έχει απέναντι από την ορχήστρα ένα υπερυψωμένο μπαρ κατά μήκος του μαγαζιού που ήταν πήχτρα και τα δυο βράδια. Ήπια σε κάθε συναυλία μισό λίτρο τσίπουρο. Κόλαση... Ειδικά ο Θανάσης. Μη σου πω για τη συναυλία του στο αρχαίο θέατρο στο Δίον που χορεύανε όλοι στον Πεχλιβάνη και στην Ανδρομέδα...
Προτιμώ Αλκίνοο Ιωαννίδη.Το αγαπημένο μου:Ο προσκυνητής.
little dorrit:καλός ο προσκυνητής ρε παιδιά αλλά ψάξτε και λίγο παραπέρα.Τόσες σιντάρες έχει βγάλει το παλικάρι!
To κομμάτι αυτό μου θυμίζει πολύ world music και είναι και από τα πιο δύσπεπτα του Μάλαμα.
Χαίρομαι που ο κόσμος έχει αρχίσει σιγά-σιγά να αναγνωρίζει την αξία αυτού του τραγοδοποιού. Σήμερα άκουσα μια κοπέλα (να 'ταν 15 χρονών;) να σιγοτραγουδάει "Το γράμμα". Όλοι από κάπου ξεκινήσαμε να τους ακούμε :)
Εγώ μέχρι πριν δυομιση χρόνια δεν ήξερα πολλά ούτε του Μάλαμα ούτε του Θανάση. Τα έμαθα μαζεμένα. Είναι πιστεύω ό,τι καλύτερο έχουμε αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. υπάρχουν κι άλλοι αλλά αυτοί οι δύο είναι οι μεγάλες μου συμπάθειες. Κι ο Νικόλας... Μόνο για τον Αύγουστο και τον Ποιητή... Α ρε Νικόλα...
Παιδιά πολύ καλοί οι προαναφερθέντες αλλά εγώ περισσότερο έχω 'δεθεί' με Καζούλη, Φάμελο, Πλιάτσικα, Περίδη . . . pittermilk δεν είμαι πνεύμα αντιλογίας, μη με παρεξηγήσεις! ;)
(το "προσκυνητή" μου φαίνεται τον έχουν κάψει τα κοριτσακια που τον τραγουδούν ΣΥΝΕΧΕΙΑ κ το ραδιόφωνο που 8 στις 10 φορές παίζει μόνο αυτό από Αλκίνοο - στην εφηβεία είχα κάψει έτσι τον "κόσμο που αλλάζει")
Δεκτές οι αντιλογίες εις το αψεντολόγιον δις νακουπενδα!
Ο προσκυνητής είναι ενα τέλειο cd που βγήκε το 2003.Έχει πολύ καλά τραγουδάκια μέσα.
Μουσικός δεν είναι μόνο τα μεμονομένα σουξέ του αλλά η δισκογραφία του.
Οσο για το κόσμο που αλλάζει...και μένα δυστυχως με τρομάζει
ΨΑΧΤΕΙΤΕ!!!
Δημοσίευση σχολίου